Mijn naam is Ann, en toen ik jaren geleden voor het eerste hoorde ‘Jij hebt een mooie, warme stem, je moet daar ‘iets’ mee doen’, was me niet onmiddellijk duidelijk ‘wat’.
Lector in de zondagsmis was een mooi begin. En van het één kwam het ander. ‘Of ik het jaarlijks kerstconcert niet wilde presenteren’ … natuurlijk wilde ik dat en … dat smaakte naar zoveel meer.
Dus schreef ik me in aan de Hagelandse Academie voor Muziek en Woord. Voordracht, welsprekendheid en toneel volgde ik. Ik stak er heel wat op van Erzi Mak en Magda Van der Aa, beiden een kei in hun vak.
Zoveel jaren later ben ik nog altijd gebeten door de ‘presenteer’ microbe. Een warm applaus doet nog steeds evenveel deugd en een ‘je hebt me echt geraakt met dat mooie gedicht’, verwarmt mijn hart nog steeds.
De Spaanse pelgrimsweg naar Compostella, of de ‘Camino’, was aanleiding om mij de Spaanse taal eigen te maken. Opdracht in de les: ‘vertel je medestudenten wat meer over Diest, tijdens een rondleiding door de stad’ … zo leuk om te doen en zo’n positieve feedback … ook de ‘gidsmicrobe’ had me te pakken. Ik schreef me in voor een gidsopleiding. Ondertussen leid ik als stadsgids van Diest met enorm veel plezier en enthousiasme bezoekers rond in ‘mijn stad’.
In 2016 groepeerde ik mijn presenteer- en gidswerk in d’Historie. Met d’Historie probeer ik een verhaal te vertellen, een verhaal over de rijke geschiedenis van ‘mijn stad’, een grappige anekdote, een ontroerend gedicht, maar evenzeer een toelichting bij een muziekstuk of een tentoongesteld werk op een vernissage, …, maar altijd in mijn eigen ‘no nonsens’ stijl.